Ο Μαγικός Κόσμος του παιδικού βιβλίου: Τα βιβλία αλλιώς… (Πίκο και Λόλα: Το σχολείο)
«Πίκο και Λόλα: Το σχολείο»
Συγγ.: Λίνα Σωτηροπούλου
Εικ.: Ναταλία Καπατσούλια
Εκδ.: Μεταίχμιο
Τα τελευταία χρόνια πολλοί συγγραφείς παιδικών βιβλίων έχουν αρχίσει να γράφουν ιστορίες που απευθύνονται σε πολύ πολύ μικρούς αναγνώστες με μικρή αναγνωστική εμπειρία.
Συνήθως τα βιβλία αυτά έχουν σύντομες ιστορίες, μικρό λεξιλόγιο που πολλές φορές επαναλαμβάνεται και εικόνες που «καταλαμβάνουν» τον χώρο. Η εικονογράφηση, που ούτως η άλλως είναι σημαντική στο παιδικό εικονογραφημένο βιβλίο, στα βιβλία που απευθύνονται από 2 ετών και πάνω, οφείλει να δίνει τόσες πληροφορίες ώστε να μην «μπουκώνει» με οπτικά ερεθίσματα το παιδί.
Η Λίνα Σωτηροπούλου και η Ναταλία Καπατσούλια έχουν βρει θαρρώ την τέλεια ισορροπία. Έχουν δημιουργήσει δύο ήρωες, τον Πίκο και την Λόλα, αρκετά φιλικούς στο παιδί. Μέσω των ιστοριών τους, τα παιδιά έχουν την δυνατότητα να προσεγγίσουν έννοιες όπως η φιλία, ο φόβος, η αποδοχή , η συνεργασία αλλά παράλληλα να αναπτύξουν την φαντασία τους.
Στη σειρά των βιβλίων που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο υπάρχουν οι εξής τίτλοι: « Πίκο και Λόλα. Η εκδρομή», «Πίκο και Λόλα. Τα όνειρα», «Πίκο και Λόλα. Ταξίδι στο φεγγάρι», «Πίκο και Λόλα. Τα γενέθλια», «Πίκο και Λόλα. Στο γιατρό», «Πίκο και Λόλα. Συγνώμη Λόλα», «Ζωγραφίζω με τον Πίκο και τη Λόλα», «Οι πρώτες μου λέξεις με τον Πίκο και τη Λόλα»,» «Παίζω με τον Πίκο και την Λόλα».
Στο συγκεκριμένο βιβλίο ο Πίκο ετοιμάζεται να πάει σχολείο. Είναι ενθουσιασμένος. Η Λόλα ωστόσο δεν συμμερίζεται τη χαρά και τον ενθουσιασμό του. Θεωρεί ότι τα γνωρίζει όλα και θα ήταν προτιμότερο να μείνει στο σπίτι που έχει να κάνει πολλά και ενδιαφέροντα πράγματα.
Πολύ συχνά παρατηρούμε ότι τα παιδιά όταν ξεκινάνε το σχολείο εκφράζουν συναισθήματα αρνητικά. Πίσω από την άρνηση, που δηλώνεται με κλάματα, με αναφορές σε στομαχόπονους, με την έκφραση βαρεμάρας για αυτά που γίνονται ή πρόκειται να γίνουν στο σχολείο , κρύβεται το άγχος που έχουν για το καινούριο περιβάλλον που δεν γνωρίζουν. Η μετάβαση, από το κλειστό οικογενειακό περιβάλλον μέσα στο οποίο τα παιδιά νιώθουν ασφάλεια και μοναδικά, στο σχολικό περιβάλλον, που καλούνται να μοιραστούν και να συνυπάρξουν χωρίς όμως να νιώθουν ότι απειλείται η ατομικότητά τους, χρειάζεται χρόνο.
Οι γονείς καλό θα ήταν να συνομιλούν με το παιδί, να ακούν τους φόβους του και τις αγωνίες του. Θα ήταν χρήσιμο να αξιοποιούν παραμύθια, όπως το συγκεκριμένο, γιατί θα μπορούσε να αποτελέσουν μία καλή αφορμή για συζήτηση.