Ο Μαγικός Κόσμος του παιδικού βιβλίου: Μία ιστορία θα σας πω… (Κιλόμπο, ο βρόμικος ελέφαντας)
Κιλόμπο, ο βρόμικος ελέφαντας
Συγγραφέας: Δάφνη Βλουμίδη
Εικονογράφος: Άννα Γεωργιάδου
Εκδόσεις: Μεταίχμιο
Χρονολογία Έκδοσης: Μάιος 2017
Ο Κιλόμπο ήρθε από κάπου. Κανείς δεν ξέρει από πού ούτε πώς έφτασε. Ο Κιλόμπο είναι ένας μικρός και βρόμικος ελέφαντας, μόνος του σε ξένη χώρα, όπου μια καλή γιαγιά τον βρήκε και σκέφτηκε να τον φιλοξενήσει και να τον φροντίσει.
Τα πράγματα μερικές φορές δεν είναι τόσο απλά. Κάποιες φορές άλλοι έχουν άλλες απόψεις. Οι μικροί και οι μεγάλοι, συχνά, διαφωνούν. Οι μεγάλοι είναι διαφορετικοί από τους μικρούς. Έτσι συμβαίνει και με τους ξένους και τους ντόπιους.
Θίγει πολλά ζητήματα το βιβλίο. Τα θίγει με πολλή αγάπη και κλείνοντας το μάτι στον αναγνώστη.
Ο Κιλόμπο είναι διαφορετικός και έχει έρθει από αλλού. Όμως η γιαγιά τον αποδέχεται και τον φροντίζει με ζεστασιά.
Ένα μικρό παιδί θα μπορούσε να διακρίνει και να αναγνωρίσει τον διαφορετικό τρόπο σκέψης και προσέγγισης μεταξύ των μικρών και των ενηλίκων. Φόβοι και ανησυχίες γονέων σε αντίθεση με το πείσμα, τις επιθυμίες και τη λαχτάρα των παιδιών. Ένα μικρό παιδί θα μπορούσε να βρει και δώσει πολλά παραδείγματα από τη δική του ζωή ή από περιστατικά άλλων παιδιών στο περιβάλλον του.
Ένα μεγαλύτερο παιδί, με λίγο περισσότερη γνώση για το τι συμβαίνει γύρω, θα μπορούσε να ταιριάξει την κατάσταση του Κιλόμπο με παιδιά που αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τον τόπο τους.
Η ιστορία του μικρού ελέφαντα δεν φέρνει στεναχώρια. Η συγγραφέας το χειρίζεται με τρόπο που το ελεφαντάκι τελικά απολαμβάνει τη φροντίδα της γιαγιάς και του παππού. Του δίνεται χώρος, ρούχα, τροφή, αγάπη! Ό,τι χρειάζεται δηλαδή κάποιος για να μπορεί να νιώθει ασφάλεια.
Την ιστορία την ακούμε από τη γιαγιά που την αφηγείται στην εγγονή της. Κι εδώ γίνεται ένα πολύ γλυκό τέχνασμα: παρόλο που η γιαγιά χρησιμοποιεί και δίνει στον ελέφαντα τα πράγματα της μικρής εγγονής, η ιστορία κλείνει με την περιγραφή της γέννησής της όπου στο άκουσμά της το ελεφαντάκι αποκοιμιέται.
Αν ήμουν εγώ η εγγονή που άκουγα την ιστορία από τη γιαγιά, θα σκεφτόμουν ότι η παρουσία μου έδωσε στη γιαγιά την ευκαιρία να φροντίσει μια άλλη ύπαρξη. Και με αυτό, έδωσε και σε μένα την ευκαιρία να αποκτήσω έναν νέο φίλο.
Μήπως θα έπρεπε όλοι να έχουμε τη γιαγιά αυτή σαν πρότυπο για την αποδοχή που έδειξε;
Την εικονογράφηση της στήλης έχει επιμεληθεί η Πωλίνα Παπανικολάου. Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στον σύνδεσμο: